我是汕头人的后代. ใครเป็นลูกหลานซัวเถา..แชร์ได้เลยครับ ด้วยความเป็นลูกหลานจีนซัวเถาแท้ๆ มีความตั้งใจว่าจะหาโอกาศสักวัน ไปเที่ยวที่ซัวเถาให้ได้ เพื่อตามรอยรำลึกถึงรากเหง้ากำเนิดของตัวเอง

วันนี้ได้มาแล้วครับ เมือง เตี่ยเอี้ย กิ๊กเอี้ย เถ่งไฮ่ ซัวเท้า เตี่ยจิว โดยเมืองทั้งสี่ในปัจจุบันอยู่ในเกณฑ์ที่เจริญ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมืองซัวเถา ที่มีห้างสรรพสินค้า คอนโดใหม่ ๆ มากมาย ร้านอาหารที่เริ่มมีห้องน้ำชักโครก รวมทั้งการวางผังเมืองที่ดูเหมือนผ่านการวางแผนเป็นอย่างดี ผู้คนยังใช้จักรยานกันเยอะ อากาศยังดี แต่คนสูบบุหรี่เยอะมาก

ทั้งสี่เมืองยังเป็นที่ตั้งของเทพและสิ่งศักดิ์สิทธิ์ต่าง ๆ ที่เราเห็นที่กรุงเทพ ไม่ว่าจะเป็นศาลเจ้าพ่อเสือ, ปอเต็กตึ๊ง, เจ้าแม่ทับทิม เทพเจ้ามังกรเขียว และอื่นๆอีกมากมาย ดังนั้นจึงเหมาะกับสายทำบุญเป็นอย่างยิ่ง และย้ำว่าลูกหลานซัวเถาต้องกลับมาไหว้ให้ได้ครับ

ที่ฟินสุดๆ คือเมื่อไปที่ท่าเรือที่คนจีนต้องเสี่ยงตายโล้เรือสำเภาออกจากท่าเรือที่ซัวเถาไปเมืองไทยโดยต้องใช้เวลาอย่างต่ำหนึ่งเดือน และห้ามป่วยในเรือเพราะจะถูกโยนทิ้งกลางทะเลเพราะไม่งั้นจะตายกันหมด และก่อนลงเรือจะต้องมาไหว้เจ้าแม่ทับทิมเพื่อให้เดินทางอย่างปลอดภัย ตอนไหว้เจ้าแม่ พ่อกับแม่ไหว้อยู่ด้วยข้าง ๆ อาจจะคิดถึงเวลาที่อากงอาม่ามาขอพรเจ้าแม่ก่อนลงเรือมาเมืองไทย ทุกคนภาวนาคือแบบ…เงียบบบกริบ

พร้อมฟังบรรยายต่อว่า เมื่อก่อนอากงอาม่าเรา คนจีนโพ้นทะเลที่ล่องเรือมาเสี่ยมล้อทุกคน ที่เอาติดตัวมาไม่ใช่แค่เสื่อผืนหมอนใบนะ แต่จะมีสิ่งของสามสิ่งที่ต้องติดตัวมาคือ 1.ยารักษาโรค. 2. ผ้าคาดเอวใช้สำหรับโพกหัวกันร้อน หนุนหัวนอน และใช้แบกหามทำงานหาเงินยามมาถึงสยาม 3. ขนมเข่ง(แป้งข้าวเหนียวผสมกับน้ำตาลนึ่ง)สำหรับเป็นอาหารตลอดระยะเวลาอยู่บนเรือ โดยบอกว่าสามสิ่งนี้เป็นสิ่งที่จำเป็นกว่าเงินทองเสียอีก

ทั้งสี่เมืองนี้อาจจะไม่ได้เป็น tourist destination ที่ได้รับความนิยม แต่มันมีความหมายต่อจิตใจสำหรับคนที่มีบรรพบุรุษมาจากแถวนั้นอย่างเรา ถ้าไม่เคยไปควรจะต้องไปอย่างยิ่งครับ

มีผู้ใหญ่ที่ประสบความสำเร็จ ได้บอกผมว่า
“ถ้าเรารู้รากเหง้าของเราอย่างถ่องแท้ เราจะวางแผนอนาคตได้อย่างสำเร็จ”
Bearyพาชิมแอดมินแอปเปิ้ล